Bijbeltekst van de dag #07

"Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is."

~ Hebreeën 4:1 (HSV)

Dit vind ik wel een interessante opmerking. In de verzen hierna wordt verteld dat de belofte voor iedereen geldt (behalve, zoals in hoofdstuk 3 gezegd wordt, voor degenen van wie God gezworen heeft dat ze niet "Zijn rust binnen kunnen gaan"). Omdat de lezer wordt geacht te weten dat 'de belofte' (ik neem aan dat dit het bij God horen inhoudt, dus je behoudenis) voor hem is sinds het evangelie aan hem verkondigd is, moet deze erop toezien dat de mensen om hem heen datzelfde ook weten. Het is dus belangrijk om elkaar telkens weer te vertellen dat dat zo is. Het is denk ik hierin net als een relatie tussen twee mensen: als ze elkaar vaak genoeg overtuigen dat ze van elkaar houden, dan blijft het vuur van de relatie brandend. God vindt het blijkbaar erg belangrijk dat wij weten dat Hij van ons houdt. Dat vind ik iets moois, en daarmee ook gelijk iets wat ik graag met anderen deel.

*deelt* :)

Bijbeltekst van de dag #06

"(8) Be sober, be vigilant; because your adversary the devil, as a roaring lion, walketh about, seeking whom he may devour (...)
(10) But the God of all grace, who hath called us unto his eternal glory by Christ Jesus, after that ye have suffered a while, make you perfect, stablish, strengthen, settle you."
~ 1 Petrus 5:8,10 (NIV)

Weer een tekst die met lijden te maken heeft. Ze spreken me wel aan, blijkbaar. Wat ik hier mooi aan vind is dat ik lees dat het leven hier nou eenmaal onlosmakelijk met lijden te maken heeft. Een 'geloofsdip', zoals velen dat noemen, is denk ik een gril van de roaring lion die hier beschreven wordt. Maar een dip zou geen dip zijn als ervoor en erna weer iets is om tegenover te staan, net zoals een dal geen dal is als er geen twee bergen naast staan. God heeft jou en mij geroepen. Het feit dat ik bergen (lees: hoogtepunten) in mijn geloof heb gekend, heeft mij geholpen om in de dalen vast te houden aan die herinnering. Maar ondertussen was het God die mij veel steviger vasthield en nu bezig is om me volmaakt te maken, en me goed gegrond in mijn leven te doen staan. Met andere woorden, er komt weer een berg aan!
Ik bid dat de uitwerking hiervan blijft en dat ik een zegen mag zijn voor mensen om me heen.

Bijbeltekst van de dag #05

"Ik ben niet uit de hemel neergedaald om te doen wat ik wil, maar om te doen wat hij wil die mij gezonden heeft."
~ Johannes 6:38 (NBG)
In deze uitspraak van Jezus zit een enorme ondertoon die precies weergeeft hoe Hij moet lijden. De komst van Jezus hier op aarde was de enige mogelijke manier om ons te redden. Dat wilde God liever niet, maar liever liet Hij zijn zoon sterven dan ons.
Later in dit hoofdstuk is te lezen dat men zich aan deze houding van Jezus ergert. Ik vind het een vreemde reactie: mijn reactie is ongeloof. Dit is onmogelijk. Maar veel keus hebben we niet. Jezus is de enige keus. "Naar wie zouden we moeten gaan, Heer?" Zegt Simon Petrus.
Alsof hij wel anders wil, maar zich met tegenzin overgeeft.

Bijbeltekst van de dag #04

"Want het is beter te lijden – als God dat wil – terwijl u goeddoet dan terwijl u kwaad doet. Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, Hij, Die rechtvaardig was, voor onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen. Hij is wel ter dood gebracht in het vlees, maar levend gemaakt door de Geest."
~ 1 Petrus 3:17,18 (HSV)

Aan het op God willen lijken en met God gelijk gemaakt worden zit ook een 'schaduwkant', zo lijkt het. Het is daarin namelijk ook noodzaak om het lijden van Christus over te nemen. Maar ook in het lijden mag je gelukkig zijn, zo spreekt de bijbel vaak genoeg. Je behoudenis compenseert dat toch ruimschoots?

Bijbeltekst van de dag #03

"Wees niet bevreesd, want Ik ben met u,
wees niet verschrikt, want Ik ben uw God.
Ik sterk u, ook help Ik u,
ook ondersteun Ik u met Mijn rechterhand, die gerechtigheid werkt."
~ Jesaja 41:10 (HSV)

Dit is op zich al een erg mooie tekst, maar hij wordt nog sterker door de verzen die eraan voorafgaan. God straft hier de volken, en iedereen wordt bang. Maar tegen zijn eigen volk (wormpje Jakob, vs. 14) zegt hij om niet te vrezen. Onterecht, bijna. Israël is ook zondig geweest. Wij zijn ook zondig geweest, wij verdienen het ook niet, maar we krijgen het royaal van God. Wat heeft Hij veel voor ons over!

Bijbeltekst van de dag #02

"Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is."
~ 1 Joh. 3:2 (HSV)

Toffe tekst hoor. Ik vind Psalm 8 al mooi, waarin wordt verteld dat wij 'bijna goddelijk' zijn. En nu komen we weer op het oordeel: want dan wordt Hij (God) geopenbaard - dat denk ik er in ieder geval bij - en dan zullen we hem zien. Dat kunnen wij nu nog niet, omdat we zondig zijn. Mozes zag slechts een klein stukje van God en werd verblind, Saul werd door de Geest overmand terwijl hij dat juist niet wilde, vele bijbelschrijvers vertellen met ontzag over Hem. En dan... 'wij zullen Hem gelijk zijn'! Wat er al niet voor ons in petto ligt... :D

Bijbeltekst van de dag #01

Even een korte inleiding. Ik besefte mij al een poosje geleden dat ik eigenlijk veel te weinig uit de Bijbel lees. Ik krijg wel 3x een tekst-van-de-dag (2x Engels, 1x Nederlands) toegestuurd via mail en RSS. Maar daar doe ik vaak weinig mee, hoe vaak ik ook denk dat ik weer eens een mooie tekst heb toegestuurd gekregen of dat ik er wat mee moet doen. Dus heb ik voor mezelf besloten dat ik het hele hoofdstuk ga lezen als ik zo'n tekst binnen krijg. Dit is gisteren al gelukt :P (Wat overigens ook al gelukt is, is het minderen van social media. Dat hangt er denk ik wel een beetje mee samen omdat het afleidend werkt van bijbellezen.)
Nu ga ik bij een vers dat mij extra aanspreekt een blogje schrijven. Ik hoop dat een beetje vol te houden de komende tijd.

"Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde."
~ 1 Johannes 4:18 (HSV)

De vraag die ik hierbij aan mezelf stelde: als ik dan bang ben dat de mogelijkheid bestaat om niet behouden te worden, ligt dat er dan aan dat ik niet volmaakt liefheb? Natuurlijk, alleen een volmaakt mens (dus niemand) kan gered worden, maar door het kruis (en door het geloof dat ik daarmee door de Heilige Geest krijg) mag ik daar toch wel weer het volste vertrouwen in hebben? Zo heb ik het in ieder geval geleerd: als je gelooft (dat is nogal breed in te vullen, maar laten we dat nu even niet doen), dan mag je zeker weten dat je behouden bent. En ik geloof dat ook. Maar uit deze tekst lijkt het van liefde afhankelijk te zijn.
Nogal zware stof voor een tekst die op het eerste gezicht zo vrolijk lijkt. Ik ben benieuwd of er meelezers zijn die willen reageren :P

Random gedachte

Waarom vind ik het moeilijk om te begrijpen dat mensen bepaalde dingen niet meteen inzien, zelfs als ik (net) heel veel moeite heb moeten doen om iets te leren begrijpen?