Bijbeltekst van de dag #07

"Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is."

~ Hebreeën 4:1 (HSV)

Dit vind ik wel een interessante opmerking. In de verzen hierna wordt verteld dat de belofte voor iedereen geldt (behalve, zoals in hoofdstuk 3 gezegd wordt, voor degenen van wie God gezworen heeft dat ze niet "Zijn rust binnen kunnen gaan"). Omdat de lezer wordt geacht te weten dat 'de belofte' (ik neem aan dat dit het bij God horen inhoudt, dus je behoudenis) voor hem is sinds het evangelie aan hem verkondigd is, moet deze erop toezien dat de mensen om hem heen datzelfde ook weten. Het is dus belangrijk om elkaar telkens weer te vertellen dat dat zo is. Het is denk ik hierin net als een relatie tussen twee mensen: als ze elkaar vaak genoeg overtuigen dat ze van elkaar houden, dan blijft het vuur van de relatie brandend. God vindt het blijkbaar erg belangrijk dat wij weten dat Hij van ons houdt. Dat vind ik iets moois, en daarmee ook gelijk iets wat ik graag met anderen deel.

*deelt* :)

Bijbeltekst van de dag #06

"(8) Be sober, be vigilant; because your adversary the devil, as a roaring lion, walketh about, seeking whom he may devour (...)
(10) But the God of all grace, who hath called us unto his eternal glory by Christ Jesus, after that ye have suffered a while, make you perfect, stablish, strengthen, settle you."
~ 1 Petrus 5:8,10 (NIV)

Weer een tekst die met lijden te maken heeft. Ze spreken me wel aan, blijkbaar. Wat ik hier mooi aan vind is dat ik lees dat het leven hier nou eenmaal onlosmakelijk met lijden te maken heeft. Een 'geloofsdip', zoals velen dat noemen, is denk ik een gril van de roaring lion die hier beschreven wordt. Maar een dip zou geen dip zijn als ervoor en erna weer iets is om tegenover te staan, net zoals een dal geen dal is als er geen twee bergen naast staan. God heeft jou en mij geroepen. Het feit dat ik bergen (lees: hoogtepunten) in mijn geloof heb gekend, heeft mij geholpen om in de dalen vast te houden aan die herinnering. Maar ondertussen was het God die mij veel steviger vasthield en nu bezig is om me volmaakt te maken, en me goed gegrond in mijn leven te doen staan. Met andere woorden, er komt weer een berg aan!
Ik bid dat de uitwerking hiervan blijft en dat ik een zegen mag zijn voor mensen om me heen.

Bijbeltekst van de dag #05

"Ik ben niet uit de hemel neergedaald om te doen wat ik wil, maar om te doen wat hij wil die mij gezonden heeft."
~ Johannes 6:38 (NBG)
In deze uitspraak van Jezus zit een enorme ondertoon die precies weergeeft hoe Hij moet lijden. De komst van Jezus hier op aarde was de enige mogelijke manier om ons te redden. Dat wilde God liever niet, maar liever liet Hij zijn zoon sterven dan ons.
Later in dit hoofdstuk is te lezen dat men zich aan deze houding van Jezus ergert. Ik vind het een vreemde reactie: mijn reactie is ongeloof. Dit is onmogelijk. Maar veel keus hebben we niet. Jezus is de enige keus. "Naar wie zouden we moeten gaan, Heer?" Zegt Simon Petrus.
Alsof hij wel anders wil, maar zich met tegenzin overgeeft.

Bijbeltekst van de dag #04

"Want het is beter te lijden – als God dat wil – terwijl u goeddoet dan terwijl u kwaad doet. Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, Hij, Die rechtvaardig was, voor onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen. Hij is wel ter dood gebracht in het vlees, maar levend gemaakt door de Geest."
~ 1 Petrus 3:17,18 (HSV)

Aan het op God willen lijken en met God gelijk gemaakt worden zit ook een 'schaduwkant', zo lijkt het. Het is daarin namelijk ook noodzaak om het lijden van Christus over te nemen. Maar ook in het lijden mag je gelukkig zijn, zo spreekt de bijbel vaak genoeg. Je behoudenis compenseert dat toch ruimschoots?

Bijbeltekst van de dag #03

"Wees niet bevreesd, want Ik ben met u,
wees niet verschrikt, want Ik ben uw God.
Ik sterk u, ook help Ik u,
ook ondersteun Ik u met Mijn rechterhand, die gerechtigheid werkt."
~ Jesaja 41:10 (HSV)

Dit is op zich al een erg mooie tekst, maar hij wordt nog sterker door de verzen die eraan voorafgaan. God straft hier de volken, en iedereen wordt bang. Maar tegen zijn eigen volk (wormpje Jakob, vs. 14) zegt hij om niet te vrezen. Onterecht, bijna. Israël is ook zondig geweest. Wij zijn ook zondig geweest, wij verdienen het ook niet, maar we krijgen het royaal van God. Wat heeft Hij veel voor ons over!

Bijbeltekst van de dag #02

"Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is."
~ 1 Joh. 3:2 (HSV)

Toffe tekst hoor. Ik vind Psalm 8 al mooi, waarin wordt verteld dat wij 'bijna goddelijk' zijn. En nu komen we weer op het oordeel: want dan wordt Hij (God) geopenbaard - dat denk ik er in ieder geval bij - en dan zullen we hem zien. Dat kunnen wij nu nog niet, omdat we zondig zijn. Mozes zag slechts een klein stukje van God en werd verblind, Saul werd door de Geest overmand terwijl hij dat juist niet wilde, vele bijbelschrijvers vertellen met ontzag over Hem. En dan... 'wij zullen Hem gelijk zijn'! Wat er al niet voor ons in petto ligt... :D

Bijbeltekst van de dag #01

Even een korte inleiding. Ik besefte mij al een poosje geleden dat ik eigenlijk veel te weinig uit de Bijbel lees. Ik krijg wel 3x een tekst-van-de-dag (2x Engels, 1x Nederlands) toegestuurd via mail en RSS. Maar daar doe ik vaak weinig mee, hoe vaak ik ook denk dat ik weer eens een mooie tekst heb toegestuurd gekregen of dat ik er wat mee moet doen. Dus heb ik voor mezelf besloten dat ik het hele hoofdstuk ga lezen als ik zo'n tekst binnen krijg. Dit is gisteren al gelukt :P (Wat overigens ook al gelukt is, is het minderen van social media. Dat hangt er denk ik wel een beetje mee samen omdat het afleidend werkt van bijbellezen.)
Nu ga ik bij een vers dat mij extra aanspreekt een blogje schrijven. Ik hoop dat een beetje vol te houden de komende tijd.

"Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde."
~ 1 Johannes 4:18 (HSV)

De vraag die ik hierbij aan mezelf stelde: als ik dan bang ben dat de mogelijkheid bestaat om niet behouden te worden, ligt dat er dan aan dat ik niet volmaakt liefheb? Natuurlijk, alleen een volmaakt mens (dus niemand) kan gered worden, maar door het kruis (en door het geloof dat ik daarmee door de Heilige Geest krijg) mag ik daar toch wel weer het volste vertrouwen in hebben? Zo heb ik het in ieder geval geleerd: als je gelooft (dat is nogal breed in te vullen, maar laten we dat nu even niet doen), dan mag je zeker weten dat je behouden bent. En ik geloof dat ook. Maar uit deze tekst lijkt het van liefde afhankelijk te zijn.
Nogal zware stof voor een tekst die op het eerste gezicht zo vrolijk lijkt. Ik ben benieuwd of er meelezers zijn die willen reageren :P

Random gedachte

Waarom vind ik het moeilijk om te begrijpen dat mensen bepaalde dingen niet meteen inzien, zelfs als ik (net) heel veel moeite heb moeten doen om iets te leren begrijpen?

Wat vergeet ik nog?

Bijbel
Bijbelstudieboekje

Muziek
Liedbundels
Gitaar
Capo
Stemmer
Kazoo

Luchtbed/matje
Slaapzak
Laken, dekbedovertrek, kussensloop

Routebeschrijving
Liftbordjes
Bandenplakspullen

Portemonnee
Contant geld
OV, ID, zorgpas
Random reader
Telefoon, lader

Bord, beker, bestek
Theedoek, handdoek

Boeken
Leesboeken
Studieboeken
Puzzelboekjes
Schrift
Schrijfgerei

Kleren
Ondergoed, sokken
Schoenen (+wandelschoenen), sloffen, slippers
Regenkleding
Broeken + riem
Trui(en)/vest(en)
T-shirts
Nette kleren
Pyjama
Kleren die vies mogen worden
Zwemspullen, handdoek, washandjes
Zonnebril

Toiletspullen
Tandenborstel, tandpasta
Handdoek(en), washandje(s)
Shampoo, douchegel
Scheerapparaat
Aftershave
Nagelschaartje
Gel
Deodorant
Zonnebrandcrème
Koortslippenzalf
Bodymilk
Eczeemzalf

Spelletjes
Kaartspel
Ticket To Ride
Volleybal

Camera
Lader, (goede) batterijen
Geheugenkaart
Extra lens

Voedsel
Broodbeleg
Borreldingen
Voor onderweg (ook drinken)
Zout

Overige boodschappen
Wereldstekker
Toiletpapier
Afwasborstel, afwasmiddel
Koffiefilters

Okee, ik heb niet alles van dit lijstje mee, maar ik ben altijd bang dat 'ie niet voldoet. Iemand ideeën voor aanvullingen?

Jeeh!

Handig! (Kwam ik tegen bij het zoeken op knolrapen)
http://www.dewassendemaan.be/groentewijzer.htm
Voor als je onbekende groenten wilt proberen. Ik ga het in ieder geval gebruiken :P

Casting Crowns

De titel zegt al genoeg. Veel inleiding hebben ze niet nodig, eigenlijk, want ze zijn bekend genoeg. Ze waren gisteren op de EO Jongerendag, en eigenlijk op zichzelf al de moeite om te bezoeken. Twee nummers die ze speelden kende ik. De rest was ook mooi, maar de twee bekenden raakten me. "Praise You in this storm" (die ook voor Marie Elise veel emotioneel gerelateerde associaties heeft) en "Who am I". Er was gisteren niets dat me zo veel raakte.

Wat ik vooral erg tof vond, was wat ze zeiden over hoe hun nummers tot stand kwamen. De leadzanger is youth pastor, en brengt de jeugd ongeveer de basics bij van het geloof. (Je zou hem maar als je pastor hebben!) Uit de gesprekken komt inspiratie voor liederen. En juist dat is, denk ik, waardoor het zo waardevol wordt. Ze verwoorden hun geloofsleven op een manier die zelfs voor kinderen begrijpelijk is. Daarnaast heeft de tekst, juist door het karakter van geloofslessen, een veel diepere inhoud dan liederen uit Opwekking. Er was gisteren (weer eens) veel te veel herhaling, naar mijn bescheiden mening.

De teksten uit Opwekking zijn wel mooi, maar ze hebben volgens mij altijd een inleiding nodig. Ze willen vaak iets zeggen, maar er mist een stukje betekenis, een verhaal. Ze beschrijven de veelheid van aspecten van God, maar niet hoe dit tot stand is gekomen. Ze bezingen verlangens, maar niet de bijbehorende uitwerking. Gisteren miste ik helaas de inleiding wat te vaak. Ik zing dan ook niet mee zonder dat ik die 'gevonden' heb.

Tot zo ver mijn gezeur. Ik heb ontzettend genoten van de eerste keer dat ik op de EO Jongerendag was. Ik zal vast vaker gaan :)

Monchoutaart!

Dit recept is echt makkelijk en superlekker. Omdat ik de taart vaak gehad heb en er dus bijna aan gewend ben geraakt, verbaasde het me hoe veel complimenten ik erover kreeg. Ik heb nu een variant erop gemaakt, die onderaan beschreven is; later zal ik vertellen hoe die smaakte.

Men neme:
- 20 bastognekoeken
- 80 g margarine
- 2 kleine blikjes mandarijnpartjes*
- 4 blaadjes gelatine**
- 2 pakjes monchou (à 100 g)
- 100 g suiker (of iets meer, als je van zoet houdt)
- 1 bekertje slagroom (250 ml)
Verder nodig:
- pannetje
- taartvorm (diameter = 24 cm)

Bodem:
- Smelt de margarine in een pannetje.
- Verkruimel de bastognekoeken.***
- Doe de bastognekoeken bij de boter in het pannetje, zet het vuur uit, en meng het tot het geen zin meer heeft om te mengen.
- Verdeel de bastognekoeken over de bodem van een taartvorm en druk aan zodat je een stevige bodem krijgt.
- Was het pannetje af en laat de mandarijnpartjes aflekken boven het pannetje.
- Breng het zoetige vocht aan de kook en leg ondertussen de blaadjes gelatine in koud water.
- Mix de suiker door de monchou.
- Verdeel de mandarijnpartjes over de taartbodem.
- Als het mandarijnvocht kookt, knijp de gelatineblaadjes uit en laat ze één voor één oplossen.
- Roer het mandarijnvocht door de monchou.
- Doe de slagroom erbij en mix tot het egaal is.
- Giet het witte mengsel over de met mandarijnpartjes bedekte bodem.
- Laat 2 uur opstijven in de koelkast.

* Als je dit onlogisch vindt, hierbij wat preciezere maten: de hoeveelheid mandarijntjes is een taartvorm van 24 cm doorsnede bedekt; de hoeveelheid vocht is ongeveer 150 ml.
** Het leuke van gelatine is: een blaadje is gemaakt om 100 ml vloeistof op te laten stijven. Mocht je dus denken dat je te weinig vocht hebt, voeg bijvoorbeeld nog een beetje slagroom toe. Of laat 't weg als je te veel hebt.
*** Goed kruimelen. Doe ze bijv. in een linnen zak en ga er meerdere malen op zitten. Wat beter werkt: een keukenmachine. Met zo'n mooi mesje. Dat gaat lekker snel. Zorg in ieder geval dat er geen stukken in zitten die groter zijn dan een erwt.

Mijn variant:
- Vervang de 2 pakjes monchou door 1 bakje mascarpone (250 g).
- Vervang de 2 blikjes mandarijnpartjes door 1 blikje ananaspartjes (die blikjes zijn wat groter).
Vanavond is er weer een feestje. Ik hoop dat de proefpersonen het lusten. Muhaha.

The Hiding Place

Gisteren op bijbelstudiekring hebben we de film 'the Hiding Place' van Corrie ten Boom gekeken. Het is wel een soort 13-in-een-dozijn-oorlogsfilm, maar toch, als je je beseft dat het echt gebeurt is en alles tot je laat doordringen (wat goed gedaan is in de film), komt het wel dichtbij.
De familie van Corrie had onderduikers, die ze zo goed verstopten dat de Duitsers ze niet konden vinden. Ze wisten echter dat de onderduikers er waren en wilden in het huis blijven zitten totdat de onderduikers zouden verhongeren. Met hulp van een contact konden ze echter toch ontsnappen via het dak.
Corrie en haar familie worden naar een concentratiekamp gestuurd, waar allemaal leed is. Ze proberen zich vast te houden aan de liefde van God die ze zien in alle kleine dingetjes. Hoewel dat hun niet in dank wordt afgenomen en ze die mentaliteit ook niet altijd volhouden, bidden ze voortdurend voor en met elkaar, en lezen de bijbel.

Ik denk dan: onze problemen zijn maar klein.
Zij zien in de duisternis van hun leven de sterren van Gods liefde fonkelen. Wij daarentegen worden overspoeld door de zonneschijn van Gods genade, en we weigeren de goede dingen te zien en dankbaar te zijn. Sterker nog, we gaan ons ergeren aan de schaduwen die Gods zon soms op ons leven werpt...

Dus ja. Weer een extra motivatie om overal dankbaar voor te zijn. :D

Uitprobeersel

Luxe melkpudding

Ingrediënten (3-4 personen):

• 500 ml melk
• suiker + vanille (1 van de volgende)
• 2/3 cup suiker + vanille stokje
• 2/3 cup suiker + scheut vanille-aroma
• 1/3 cup suiker + zakje vanillesuiker
• snuf kaneel
• klein snufje kardemom
• 2 eetlepels gemalen kokospoeder (of vervang een deel van de melk door kokosmelk)
• handje vol rozijnen
• 6 blaadjes gelatine

Bereidingswijze:

• Laat de melk opwarmen en doe alle andere ingrediënten behalve de gelatine erbij.
• Laat de gelatine ondertussen weken in koud water.
• Voeg, als de melk kookt, de blaadjes gelatine één voor één toe (volgende toevoegen als de vorige is opgelost).
• Doe het geheel in een grote vorm en laat het minstens 2 uur opstijven in de koelkast.
• Rooster wat kokos in een vetvrije pan tot het lichtbruin en wordt en lekker gaat ruiken. Serveer de in stukjes gesneden pudding hiermee.

Net gemaakt, vanavond proeven :D

En toen waren we weer begonnen

Dat dus. College na een hele poos niksheid. Het is wel weer gek ofzo. Maar ik heb wel motivatie om weer dingen te gaan doen. :)

I like the flowers

I have been resting along the road for ages. Every day I see many people passing by. They chat with each other, they listen to music, they inhale nicotine – I really dislike that – or they sit down for a while on the bench standing a few meters further from the roadside than I.
If they stop along the road, parking their bike or car there, I am always afraid they will step upon me on their way toward the bench. Happily enough, that never happened. I like people sitting there. I watch them, and they don’t notice. Sometimes they’re just eating or resting, which is boring. But some of them are very interesting to look at. There are real poets among them, and artists. They describe or paint what they see as I never have seen it. At those moments, I am thankful I can stand in such an environment.
You ask me who I am? I am that flower along the road yxf3u pass by every day, forgetting to admire me.
"And yet I say unto you, that even Solomon in all his glory was not arrayed like one of these. Wherefore, if God so clothe the grass of the field, which to day is, and to morrow is cast into the oven, shall he not much more clothe you, O ye of little faith?" ~ Matt. 6:29-30, King James Bible


(Uit de oude doos - 6 november 2007)

Afgelopen nacht

Op de televisie verschijnt een kaartje van Zuid-Amerika. "Argentinië," constateer ik meteen. Argentinië ligt in dit geval aan de linkerkant van Chili, en Buenos Aires ligt op 3/4 van het land, vanaf bovenaf gerekend. De weervrouw (ik weet dat het een Afrikaanse is met lang kroeshaar in een staart) vertelt dat er in Argentinië extreme droogte heerst. Alleen in de hoofdstad Buenos Aires is net een drupje regen gevallen.
Dus we besluiten om er op vakantie te gaan. Wij - dat wil zeggen, papa, mama, en hun kinderen - zonder aanhang.

We komen er aan. Ik weet niet meer hoe, maar we zijn er gewoon opeens. We zien twee wat oudere mannen voor een gebouw zitten. De oudste van de twee is aan het roken en de ander lijkt niets te willen zeggen. Papa wil iets vragen in het Spaans. Iets met "comer nò", terwijl hij bedoelt dat we naar de stad toe willen. Ik weet dat hij de weg wil vragen, dus ik maak hem en de rest van de familie (vooral Christa, want die kent 2 woordjes Spaans) dat je de mensen beter in het Engels kunt aanspreken. Dat begrijpen ze ook wel. De familie neemt goed de tijd om dat door te laten dringen.

Papa wil nogmaals de weg vragen, maar ik zie een paar bordjes. In de kleur van Nederlandse wegwijzers, maar de vorm is variabel. Er staan meestal golfjes op. En soms gekke gebouwen waarvan ik denk dat het gebouwen moesten voorstellen. Ik maak erop uit dat we bij een kleine haven zitten. Er hoort ook een camping bij, en even later zitten we daar.

Weer even later staan we op een dijkje naast een veldje met een bomenrij erachter. Vlak voor de bomenrij staat een pony die Cover heet. Lyanne en Joël spelen onderaan de dijk, terwijl mama erbovenop staat met een pistool in haar hand. Ze wil de pony schieten. Ze concentreert en iedereen kijkt naar haar. Ik denk nog even dat het gevaarlijk is wat ze wil doen, maar ach, dat gaat toch wel goed? Ze mikt, roept "cover!" omdat we dekking moeten zoeken en schiet. Precies op dat moment draait de pony zijn hoofd weg. Ze heeft niets geraakt.

Dan word ik wakker. Wat een levendige droom...