Omdat 'ie zo geweldig is.

Op de verjaardag van de hagedis zaten de hommel en de horzel naast elkaar aan de lange, fraai versieerde tafel.
'Hoe gaat het met jou?' vroeg de hommel, terwijl hij een honingpunt naar zijn mond bracht.
'Somber,' zei de horzel.
'O ja?' vroeg de hommel, terwijl hij een paar kruimels van zijn bovenlip veegde.
'Ja,' zei de horzel, en met een donkere blik keek hij naar de verte achter de woning van de hagedis, waar een zwarte populier stond te ritselen in de wind.
Hij slikte iets weg en vertelde toen aan de hommel wat hij allemaal niet had gedaan om van zijn somberheid af te komen. Hij had een maand lang alleen maar honing gegeten, hij had met één vleugel leren vliegen...
'Waarom?' onderbrak de hommel hem. 'Word je daar minder somber van?'
'Ik weet het niet,' zei de horzel, 'maar misschien wel.'
...hij had leren rekenen, leren zingen, leren gillen.
Maar niets had geholpen.
'Ik ben somberder dan ooit!' riep hij met een zware stem.
De hommel keek hem van opzij aan en zag de rimpels en de bedroefde mondhoeken in het gezicht van de horzel. Hij schudde zijn hoofd en begreep niet waarom de horzel niet ging gonzen, fladderen of buitelen. Er wat niets vrolijkers dan dat, meende hij.
'Als je eens ging gonzen...' zei hij.
'Ach,' zei de horzel, 'ik heb zo veel gegonsd. Tot ik het niet meer kon horen.'
'O ja?' zei de hommel verbaasd.
De horzel schraapte zijn keel en zei, met een stem die leek op het gerommel van de donder in de verte: 'Ik ben zó somber dat ik... dat ik...'
Hij sprak niet verder en legde zijn hoofd naast zijn bord op de tafel. Zijn schouders schokten.
Het was stil geworden. De andere gasten aten niet meer en keken naar de horzel. Iedereen had wel eens van somberheid gehoord, maar niemand wist hoe erg het was.
Toen stak de adder zijn hoofd omhoog en gleed van zijn plaats naar de stoel van de horzel. De horzel leek nog te snikken. De adder gleed naast hem en likte aan zijn rug.
'Dacht ik wel,' zei hij, 'dacht ik wel. Hij smaakt helemaal niet somber. Onzin.'
De horzel tilde zijn hoofd op en keek de adder giftig aan.
'Ik ben wél somber,' zei hij.
'Onzin,' zei de adder. 'Storm is somber. Droge modder is somber, glad zand. Maar jij niet.'
De adder snoof aan een van de vleugels van de horzel.
'Zie je wel,' zei hij. 'Je ruikt heel opgewekt. En hier reuk je zelfs fleurig.' Hij wees naar het puntje van de vleugel.
De olifant kwam nu ook dichterbij en rook aan de andere vleugel.
'Inderdaad,' zei hij. 'Hij ruikt heel opgewekt. Wat een leuke geur.'
Er ontstond luid geroezemoes, waarin het snikken van de horzel verloren ging. Toen ging iedereen weer verder met eten en feestvieren. De hommel verslikte zich bijna in een reusachtige meelsoes.
De horzel wierp donkere blikken om zich heen, maar niemand lette meer op hem.
Toen begon hij echt te snikken en werd hij overmand door een verschrikkelijk verdriet.

Uit: Toon Tellegen - Misschien wisten zij alles

Vraag van de dag, 13 december 2011

"Which December holidays do you celebrate, and why?"


Ik heb voorheen elk jaar Sinterklaas gevierd met de familie.
Dit jaar zat ik in Hong Kong, zoals ik al heb verteld. Het was 'pas' 6 december dat ik terugkwam. De familie had al Sinterklaas gevierd. En eigenlijk vond ik dat niet eens zo'n probleem. Ik had het druk genoeg met het beantwoorden van mijn mail e.d. toen ik terugkwam.
Dit jaar heb ik Sinterklaas gevierd met kluft, een club van Ichthus. Met het dobbelspelsysteem. Maar, onder ons gezegd, er waren mensen die dat een beetje verziekten. En dat was tot op een bepaald punt grappig, maar zodra het het spel verandert en oneerlijke kansen verwezenlijkt, is dat niet leuk meer.
Anyway. Het was wel gezellig, maar omdat ik net die morgen was teruggekeerd van een ver land had ik het om 23:00 wel gezien. Ik was niet de enige, en we baanden onze weg naar huis.


Kerst vier ik niet op z'n Amerikaans - d.w.z. met een kerstboom waar cadeautjes onder liggen. Maar wel met veel en lekker eten. Ik weet alleen nog niet precies wat. Maar het kan bijna niet anders dan goed zijn. Vorig jaar was het ook heerlijk en heb ik nieuwe dingen uitgeprobeerd op de familie. Dit jaar eet ik eerste kerstdag bij vrienden van het gezin van Marie Elise (= mijn vriendin, voor mijn followers die dat niet weten) en tweede kerstdag bij de familie waar ik uit kom.


Oud&Nieuw wordt het spectaculairst. Dat vieren we in Groningen, en dat was voorgaande jaren erg gezellig - hoewel ik niet zoveel waarde hecht aan het tot ver na middernacht uithangen in het stadscentrum. Om laatstgenoemde reden gaan we hoogstwaarschijnlijk ongeveer één uur na middernacht, wanneer een groot deel van de rest de stad intrekt, naar mijn kamer/huis terug om daar te slapen (en even daarvoor misschien nog na te kletsen). Het gaat er gewoon even om dat Marie Elise voor het eerst bij mij in Groningen is en Ichthianen leert kennen.


'Nieuw' hoort natuurlijk niet bij de decemberse feestdagen. Maar dat negeer ik even.

Succesje

Okee, het is niet zo'n mooie foto, maar ik kan ook geen mooie foto's van eten maken.

Helemaal niet met slechts een webcam tot mijn beschikking ;)

Het zou er iets minder bruin en iets meer rood uit moeten zien.

Goed. Komtie.

Ericks Jambalaya
Jambalaya betekent letterlijk 'vlees met rijst' en bestaat in vele varianten, vaak met vis en/of zeevruchten. Ik heb hier voor een variant met kip gekozen - chorizo is standaard in jambalaya, net als tomatenpuree en paprikapoeder - en daar zelf wat dingen bij gedaan. Jambalaya is erg makkelijk omdat het een éénpansgerecht is. En leuk omdat je er duizenden varianten op kunt verzinnen.

Ingrediënten voor 4 personen:
- 300g basmatirijst
- 1 chorizo, in plakjes gesneden
- 300g kipfilet, in reepjes gesneden
- 2 struiken paksoi, gewassen en in de breedte in reepjes gesneden
- 2 eetlepels paprikapoeder
- 3 eetlepels ketjap
- 2 theelepels sambal badjak of sambal b(e)randang (gebruik sambal goreng voor een iets minder pittige variant)
- 2 blikjes (=6-8 eetlepels) tomatenpuree

Bereiding:
- Neem een grote (!) pan. Dit is de enige pan die je gaat gebruiken.
- Bak de kip en de chorizo in boter. Het is niet erg als je wat te veel boter gebruikt.
- Voeg de paksoi toe. Eerst het witte, even laten meebakken, en dan het groene gedeelte.
- Voeg de rijst toe en bak mee tot de rijst al het bakvet heeft opgenomen.
- Voeg de ketjap, het paprikapoeder, de sambal en 250 ml water toe.
- Breng het geheel aan de kook en roer af en toe.
- Er zit nu nog te weinig water bij; voeg water toe als het opgenomen is. Het gerecht is klaar als de rijst gaar en al het water opgenomen is.

Vraag van de dag, 23 nov 2011

Nu kom ik op een heel andere blogpagina een heel leuk concept tegen. De 'vraag van de dag'. Die staat op LiveJournal.com, en hoewel ik niet iedere dag van plan ben om de vraag te beantwoorden, vind ik het toch een leuk concept en ga ik het in ieder geval eens in de week proberen.
Nouja. Volgende week gaat alvast moeilijk worden, maar dat mag dan alvast de uitzondering zijn. Ik ga nu de vraag beantwoorden in één opzicht. De vraag is: "What do you like to do with your family?"

Ik ga namelijk maandag met mijn vader naar Hong Kong. En dat vind ik erg leuk om met hem te doen. Denk ik. Ik spreek niet uit ervaring, maartoch. Ik heb er wel erg veel zin in. :D Het is eigenlijk een examenreisje, maar dan 6 jaar na dato.
Mijn vader gaat daarna naar China, naar LED-lampleveranciers van hem.

Verder zijn er voor mij veel verschillende vormen van gezelligheid - ik heb het namelijk graag gezellig, niet per se met familie, maar daarmee sluit ik die groep nog niet uit. Wat versta ik onder gezelligheid? Gewoon, een fijn gesprek hebben, met elkaar lachen, samen dingen doen zoals spelletjes of cadeautjes bedenken. Of eten. Als de sfeer aan tafel goed is in elk geval. Of een boswandeling waartijdens (ja ik introduceer even een nieuw woord) we foto's maken. Of anderszins een dagje weg. Een weekendje Centre Parks o.i.d. is altijd genieten, hoewel de vorige keer wel héél lang geleden is.

Nog even for the record, ik zal vast nog wel andere blogjes schrijven. Ik ga proberen om deze blog ook bij te houden in Hong Kong. En ik zal niet met ellenlange verhalen aankomen, want ik heb daar zelf ook een hekel aan.

Nou, tot ziens maar weer! :)

Regenwormen, muggen en spareribs

Afgelopen weekend was er eentje weg. Een weekend dus. Weg. Een weekend weg. Zucht. Is het nou zo moeilijk? Het was in Wateren, op de grens van Drenthe en Friesland.
Men neme 6 vrienden met Staphorster roots of affectie, twee auto's en een bungalow op een parkje met bijna geen telefoon- en internetverbinding - ja, zo midden in nergens was het wel - en men wachte voor ongeveer twee volle etmalen. Veel succes gegarandeerd.
Wat hebben we voor noemenswaardigs gedaan? Op vrijdag: uitpakken, pokeren, The Hangover kijken. Om 3 uur slapen. Op zaterdag: uitslapen, bowlen, Skip-Bo spelen, uit eten, Jochem Myjer kijken (het was echt héél lang geleden dat ik zó dubbel heb gelegen - heerlijk!). Om 3 uur slapen. Op zondag: kerken, Regenwormen spelen, voetballen op de bovenverdieping, wandelen, inpakken. Om 8 uur naar huis.
Juist. Een weekendje lekker nergens aan denken. En dat was fijn. Dat zouden meer mensen moeten doen.

Oja. Nog een anekdote over de meest epische muggenmoord die er ooit bestaan heeft. Er was zaterdag een mug op de kamer van J. en mij. Eerstgenoemde probeerde de mug te vangen, maar joeg hem in plaats daarvan weg. Ondergetekende lag al lekker, maar kijkt even en zwaait met zijn arm door de lucht. Bam. De mug op de muur. Victory.

Hier istie dan.

Hier istie dan. Mijn nieuwe blog. In navolging van Elske heb ik maar deze blogger-blog als nieuwe weblog bestempeld. De oude houd ik wel, maar laat ik zoals 'ie is.
Tsja, en eigenlijk heb ik dan meteen al niks meer te vertellen. Behalve dan dat ik het heel handig vind om te kunnen mailen naar deze blog. Dat heb ik tijdens de Nijmeegse gedaan, en dat is eigenlijk ook meteen waarom ik juist deze blog heb genomen. Maar dat had ik vast al eens verteld.
Misschien leuk om met ideeën te komen voor mij. Om te gaan bloggen. Verhaaltjes? Ervaringen? Anekdotes?

This is the last time

Morgen hoef ik je niet meer te missen :D

Ik heb heel veel zin om je stem weer te horen enzo ^^


I can feel her breath as she's sleeping next to me
Sharing pillows and cold feet
She can feel my heart, fell asleep to its beat
Under blankets and warm sheets
~A Rocket to the Moon - Like We Used To

De rest van het liedje klopt niet, maar dit mis ik zo..

That was soooo sweet.

Sms: "Enig idee hoe fijn het is om van jou te houden?"

Nee, geen idee. :P Maar andersom is het minstens net zo waar :D

Je sms'te ook dat je morgen gaat inpakken en 200 km naar het noorden toe gaat slapen. Wat heerlijk dat het al zo dichtbij komt :D 

Ik mis je zo

Het is saai om alleen te zijn. Dat wil zeggen, zonder jou. Er zijn zo veel mensen om me heen.

Ik hoef nog maar een weekend te wachten. Dan is het al. Een vol weekend, dat wel. Morgen ga ik naar Enschede en zondag zit waarschijnlijk vol met Ichthianen. Nu nog een invulling voor overmorgen. ;)

Vandaag heb ik dingen geregeld, dus ik had wel wat afleiding. Wel fijn soms. Hoewel - dingen regelen omdat je financiele situatie sommige dingen niet toelaat is ook niet altijd leuk..

And I won't go
And I won't sleep
And I can't breathe
Until you're resting here with me

I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here with me

~Dido - Here with me

Gisteravond

Dag 6.

Je hield toch van dansfilms? Het is maar goed dat je Black Swan niet gezien hebt. Sterker nog, niet in je eentje.

Op het moment van schrijven ben ik aan het kijken. Hij is best wel heel eng zegmaar. Ik zit nu al voor de zoveelste keer met kippenvel op mijn armen van het schrikken/gruwelen.

Het is dat ik nooit nachtmerries heb, maar anders.

Ik vond het fijn om gisteravond 'samen met jou' naar de maan te kijken. Het gaf weer een extra gevoel van verbondenheid. De maan was mooi en er zaten geen wolken voor. (We waren bij elkaar = lekker weer.)

Ik heb zin in kusjes.

And I miss you so

Dag 5. Alsof deze "jubileumdag" (pff, een 5e dag van een vakantie :P) ook een dag van extra missen met zich meebrengt.

Het voelt aan de ene kant fijn dat je me mist. Fijn dat het nog goed zit. Maar we zijn nog niet op de helft van je vakantie. Het duurt allemaal zo lang. Ik mis jou ook. Niet cool.

Even more lyrics

I need you

and I miss you

and now I wonder

If I could fall into the sky

do you think time would pass me by?

'cause you know I'd walk a thousand miles

if I could just see you tonight

~Vanessa Carlton - A thousand miles

Hey there Delilah

Don't you worry about the distance

I'm right there if you get lonely

Give this song another listen

Close your eyes

Listen to my voice, it's my disguise

I'm by your side

(...)

A thousand miles seems pretty far

But they've got planes and trains and cars

I'd walk to you if I had no other way

Our friends would all make fun of us

and we'll just laugh along because we know

That none of them have felt this way

~Plain White T's - Hey There Delilah

Lyrics #zoveel

Do you remember the nights we

stayed up just laughing

smiling for hours at anything?

Remember the nights we

drove around crazy in love?

~We The Kings ft. Demi Lovato - We'll Be A Dream

I'd call you on the phone some, but I don't have a dime

Dag 2. Ik wilde je weer een sms sturen om je met vragen te bestoken.

Hoe was de reis? Is de camping leuk? Voel je je er al thuis? Heb je nog gespreksstof met je moeder? Heb je de 'vvv' al bezocht en is er veel in de omgeving te doen? Heb je al 2 boeken uit en 5 cd's geluisterd?

Maar je sms't toch niet alles terug. Terecht. Maar ik mis je er niet minder door.

Vandaag hebben we twee weken. I wish we could've been together for so long. Ik heb 11:44 gemist, maargoed.

Ik heb vandaag 4 NS-kaartjes gekocht van de AH. Ik gebruik ze toch vast wel (sowieso voor het bowlen en een keer naar jou ofzo :P en vast nog meer) en zo niet, dan verkoop ik ze makkelijk met korting door, heb ik via marktplaats gezien :)

Darlin'
I love you more than ever
I wish we were together
Darlin' mine

Darlin'
I'm feeling pretty lonesome
I'd call you on the phone some
But I don't have a dime

~Johnny Reid - Darlin'

Ik houd van je. Ik denk op elk moment van de dag aan je.

You're just a daydream away

Heading says it all. :)

Now you're gone

Dag 1. Je weet al dat ik je mis. Nu al. Vorige week om deze tijd waren we bij Bergum en had je me bijna anderhalf uur geleden gevraagd of ik bij je in de tent kwam. Daar lagen we klef te doen tot half 12 of nog later. Ik weet het niet meer. Ik heb er enorm van genoten, maar de wetenschap in mijn hoofd dat je diezelfde dag terug zou gaan naar Rotterdam wilde er niet even uit.

Het was fijn om gisteravond je stem nog even te horen. 39 minuten bellen is langer dan ik ooit heb gedaan, volgens mij. We praatten makkelijker dan tijdens de Nijmeegse. En het ging niet eens allemaal over elkaar zullen missen. Misschien omdat we nu weten hoe het is om elkaar 'op de lip' te zitten. Het was een superfijn weekend. Ik houd ervan om je op alle mogelijke manieren te leren kennen. Ik denk dat je nog genoeg kanten hebt die ik nog niet ken.

And if it's alright

I'll lie awake at night

Pretending i'm curled up at your side

(...)

So i tell myself you're coming home

Like you've done a million times

And if it's alright

I'll still be loving you

'cause i can't break it to my heart

~ Delta Goodrem - I can't break it to my heart

Nog 15 nachtjes. :)

De Finish

Ik ben er! De uitchecktijd was ergens tussen 13:30 en 13:40.

De pijn waar ik het vanmorgen over had trok langzamerhand weg. Twee pauzes in drie uur. Daarna ver gelopen, samen met een meneer uit Breda, daarna een Rabo-pauze vlak voor Cuijk, en in Malden ontmoette ik Jasper en moeders. Die liepen nog geen 10 minuten voor mij. De laatste rust was, zoals onze gewoonte is, vlakbij de laatste militaire rustpost. Op het muurtje voor de Mac, waar ze geen McFlurry's meer hadden.

In de auto naar huis was het soortvan saai. Vlak voor huis moesten we tanken, maar er zat een fiets achterop voor het tankdopje, dus ik fieste naar huis. Daar wachtte mij een zéér aangename verrassing! :)

http://www.weblog-staphorst.nl/staphorst/index.php?/archives/3298-Buurtwandelaars-gefeliciteerd.html

Pijn

Ik weet ook hoe de spier heet. Voorste scheenbeenspier. Zoek maar op
als je het wilt weten ;)
Maar het is de laatste dag. En ik neem aan dat ik er wel doorheen loop
vandaag. Ik heb 5x rusten gepland.
Vanmiddag krijg ik natuuurlijk weer problemen met de fiets omdat ik
ergens over de route heen moet ofzo. Leukleuk. Maar dat zien we dan
wel weer.
Tot vanmiddag op de Via Gladiola! ^^

Dag 3

De Zevenheuvelendag begon al met pijn in mijn scheen. Die had ik
gisteren opgedaan. Maar daar was doorheen te lopen. Elke anderhalf uur
rusten is net niet te veel om op te wachten. En vanaf vlak voor de
Zevenheuvelenweg had ik daar ook al niet veel behoefte meer aan. Op
die weg heb ik WvW-Laura (dat was best een verrassing!) gezien, even
later de overburen uit Staphorst (zij zagen mij eigenlijk), en aan het
eind WvW-Adriaan. Gezellig hoor :)
Vanaf toen was het nog 5 kilometer en die waren goed te doen. Toen ik
bij de fiets was zag ik het al dichttrekken en ja hoor, net als je
denkt dat je droog binnen bent gaat het plenzen. Mama en Jasper waren
iets later, ook droog binnen, maar het is maar de vraag of ze de bus
droog hebben gehaald. Daarover vanavond vast meer.
Nu zit ik 'droog' in de tent.. te wachten op.. ik weet niet wat. (Zien
jullie de link naar een 'liedje'?)
Vanavond meer. Als het niet te veel onweert. :P

Dat dorpje

Dat dorpje op de helft van de derde dag.
Dat dorpje waar steevast een held staat die gratis bouillon uitdeelt.
Dat dorpje waar altijd van die gezellige muziek is.
Ottersum bedankt en tot ziens. :)

Wegverkanting

I dislike.

Gelukkig is de sfeer goed :D

Malden

Het is er morgenmiddag vast veel gezelliger. Maar nu moet ik er ook doorheen.

Pauze

"Met de koffie van hier loopt u met veel plezier, met een bakkie thee
kunt u weer even mee, met een vulkoek haalt u iedere hoek, met een
banaan kunt u er weer tegenaan, met een blikje chocomel redt i het
wel, komtumaarwiemaaktmelos?"
En dat dan de hele tijd.
Maar het werkt wel :)

Einde dag 2

Traditioneel de zwaarste dag. Maar er is niet echt een zwaarste dag.

Ze zijn allemaal even 'zwaar' - het is best te doen. Op het moment
voel ik alleen mijn enkel wat meer dan de rest. Als dat het is, moet
het best lukken morgen en overmorgen.
Vandaag heb ik vlak voor de lus van de 50 km meegelopen met Andre die
ik niet kende. Maar hij heeft me wel over het dijkje, en helemaal door
tot een stukje Nijmegen in gesleurd. Daardoor was ik al om 12:50
binnen. Hij heeft me ook een pasje gegeven waarmee ik de rust van de
Rabobank binnen kan. Daar is gratis soep, brood, koekjes en snoepjes
voor Rabobankleden. I like the soup!
Morgen wordt het enorm slecht weer. En we lopen de Zevenheuvelenweg.
Mooi stukje is dat.
Duiven met nieuwe oordopjes zijn cool.
Er was niet al te veel regen.

Eerste pauze

Half 6 pas. En nu al de eerste pauze. Het gaat achteruit, lijkt erop.
Maar we gaan ervoor!

(Dit was dus gistermorgen. De tweede mail krijg ik niet echt opnieuw
terug :( Heb ik zo veel moeite gedaan..)

Welterusten

Ik zie net dat het bericht van net niet verstuurd is. Dan maar morgen.
Ikgebruik nu mama's mobiel en mijn eigen laadt vannacht op. Morgen om
4 uur ben ik weer bereikbaar.

Dag 2

Zijn we weer.
Zelfde startplaats, zelfde mensen, nieuwe route. Het is nog droog.
Vanmorgen was het aanzienlijk lastiger om uit bed te komen dan
gisteren. Een korte blik op buienradar en een ontbijtje later hees ik
mezelf in de kleren. Dat was ook het moment waarop ik meteen op de
fiets kon springen en kon vertrekken naar waar ik nu ben: de Wedren.
Eigenlijk is er verder niet veel te melden. Vandaag moet ook gewoon
gaan lukken, zij het met iets meer moeite. Jullie horen van me!

Moeheid slaat toe

Na een heerlijke douche, een half uurtje liggen lezen en de aankomst
van moeders en Jasper zijn we vertrokken naar een antikraakpand, waar
een alhier studerend nichtje woont. De pasta met tomatensaus was goed
binnen te houden. Maar nu tijdens de afwas (die ik eens niet doe) is
de verleiding groot om mijn zware ogen dicht te laten vallen. Maar ik
zit ook wel lekker en we gaan vast straks weer. Maar eerst nog een
boodschapje. Daarna de tas voor morgen inpakken en hopen dat de slaap
snel intreedt. Dan kunnen we er morgen weer fit tegenaan!

Bedankt voor de reacties :)

Even snel

Voordat de batterij van mijn telefoon op is: vandaag ging voorspoedig.
Rond 11 uur spierpijn in de heupen, extra pauze ingelast. Daarna iets
rustiger aan. Geen blaren. De komende uren ligt mijn mobiel aan de
lader dus ben ik niet bereikbaar.

Lieve volgers, ik mis jullie! :)

Eindelijk

Wat wordt een dijkje snel langer als je graag langs de kant wilt
zitten. En dan moet je ook nog met een trap naar beneden. Maar prima.
;)
Ik zal nu wel ergens tussen Huissen en Arnhem zitten. Het is helaas
nog wel even op de gezellige sfeer wachten. Meestal komt die van de
mensen die liever even uitslapen. XD
Ik krijg goed te eten van de mensen langs de kant. De beste ideeen
zijn nog wel de beboterde plakjes ontbijtkoek en de dropkrijtjes.
Jumsie.
Ik ga weer wandelen. Tot straks! :)

That awkward moment when...

...You want to rest a bit but there's nothing along the road..

In de categorie...

...besefmomentjes: het is al licht!
...originele straatnamen: de Pas (Bemmel)
...flauwe verkeersborden: Matig Uw Snelheid
...originele kledij: fietsbroekje met kniekousen

Dit zou hèt moeten zijn..

..het gevoel van de Vierdaagse. Een groot Start-spandoek voor je, een
grote groep mensen om je heen, bestaand uit vooral fervente wandelaars
e.a. vroege vogels.. maar ook dronken studenten en EHBO-medewerkers.
Het hoort er allemaal bij. Ik ben benieuwd wat vandaag gaat brengen.
Ik hoop op goed weer.

Ik kan niet echt slapen...

Maargoed, dat is wel soortvan normaal, zo voor de eerste wandeldag.
Komt nog wel verandering in.

Ik draai me nog eens om en doe nog een poging tot slapen. Welterusten!

Nog 8 uurtjes...

Het is 20:00 geweest. Tijd om te gaan slapen. Vannacht sta ik om 3:00
op en vertrek ik even na 4:00.

Oja, reacties zijn van harte welkom! (A)

Over deze blog

Dit is geen boeiend blogje denk ik. Vooral met saaie weetjes.
Deze blog bestaat al een poosje. Maar ik vond dat ik het nu mooi kon
gebruiken. Want dat had ik nog niet echt gedaan.
AOL staat voor 'analysis of life'. Die naam heb ik bedacht omdat ik
vaak veel nadenk over dingen die er weinig toe doen. Vandaar ook dit
blaatverhaal.
Op deze site hebben 2 logjes gestaan hoe (on)tevreden ik was over de
lay-out en volgens mij heeft niemand behalve ik ze ooit gelezen.
Vanmorgen, toen ik een blog zocht om makkelijk via de mail te kunnen
updaten, vond ik blogger.com, die het mij toestaat om mails te sturen
naar een alleen aan mij bekend adres (ghehe) zodat die meteen
geplaatst kunnen worden. Gelukkig kon ik al redelijk makkelijk mailen
vanaf mijn mobiel.
Misschien dat ik om deze praktische reden deze blog wel behoud. :)

Aankomst, inschrijving, settlement

We schrijven 15:45 uur op maandag 18 juli 2011. Locatie: Voetbalveld
Quick 1888, maar voor de gelegenheid Vierdaagsecamping de Dennen te
Nijmegen.
Vanmorgen om een uur of half 11 vertrokken Jasper, zijn moeder en zijn
broer (ondergetekende) met de blauwe Kia naar het verre zuiden, waar
de voorbereidingen en de feesten respectievelijk al maanden en dagen
bezig zijn.
De files waren zeer gering. We kwamen aan toen het droog was (dat is
het nog steeds trouwens) dus we hebben de tenten maar meteen opgezet,
ingepakt en bewoonbaar gemaakt voor de komende werkweek. Daarna zijn
we onze inschrijvingen gaan bevestigen. Een lunch op de Wedren was te
duur, dus kochten we broodjes bal en appelflappen bij de AH aan de
Molenstraat.
Zodra deze achter de kiezen zijn, kan er eindelijk wat 'uitgerust'
gaan worden. Daar zullen we de komende dagen wel meer tijd aan gaan
besteden hier. Vandaar dat er lekkere klapstoelen mee zijn. En
luchtbedden.
Jasper leest in zijn spannende boek, mama heeft een telefoon naar de
lader gebracht en ik doe moeite om een saai verhaal te typen op mijn
telefoon.
Straks moet er gekookt worden op het eenpits-campinggasstelletje.
Soep. En dan stokbrood erbij. Want Jasper moet wel goed eten. Macaroni
bewaren we wel voor later. ;)

Dat was het wel weer voor nu. Vanavond vast nog een update!